اهدای جنین، به معنای انتقال جنین حاصل، از تلقیح خارجی ( IVF ) ، اسپرم و تخمک یک زن و مرد، به درون رحم زنی غیر از زن صاحب تخمک است.
قانون اهدای جنین، در ایران در سال ۱۳۸۲، در مجلس شورای اسلامی تصویب و آیین نامه اجرایی آن، نیز در سال ۱۳۸۳ تصویب و ابلاغ شد.
اهداء جنین یکی از راه های، درمان زوج هایی می باشد، که توانایی ایجاد جنین های سالم را ندارند.
اهداء کننده های جنین، اغلب زوجهای سالمی می باشند، که به منظور تولید جنین، و اهداء آن در مرکز درمان ناباروری بیمارستان تحت جراحی قرار می گیرند، و یا زوجهای ناباروری هستند، که در مرکز تحت درمان تلقیح خارجی رحمی ( IVF ) می باشند، و بعد از حامله شدن و فرزند دار شدن، تعداد اضافه جنین های تشکیل شده، را که با روش سرماداری ( cryopreservation ) در نیتروژن مایع منجمد و ذخیره شده ، زوج نابارور دیگر اهداء می کنند.
قبل از اهداء جنین زوجهای دهنده ازنظر تاریخچه پزشکی، ژنتیکی و تست های خونی برای تشخیص ، بیماری های عفونی ، ازجمله ایدز، هپاتیت، و گروه های خونی بررسی می شوند، و اجازه کتبی مبنی بر استفاده از جنین های آنها وعدم داشتن هیچ گونه حقوقی نسبت به نوزادان متولد شده را امضاء می کنند.
ارتباط باما +989353303154
درباره این سایت